Door werk en andere omstandigheden hebben we een korte vakantie genomen, naar een plek waar we zeker kunnen genieten van veel verschillende dingen. Las Vegas en Page staan op het programma.
We vliegen op Las Vegas en blijven daar een paar dagen en rijden dan richting Page om daar weer een paar dagen te verblijven en dan weer terug naar Vegas. Vegas blijft continue veranderen en dus is er weer zat nieuws te zien. We struinen de strip weer af en genieten van het lekkere weer en de omgeving.
Via internet ben ik erachter gekomen dat er een pinball hall of fame in de buurt zit. Ik zet het adres thuis al in de TomTom en zo komen we recht voor de deur uit. Van buiten is het niet meer dan een gek nietszeggend gebouwtje met donkere ramen. Buiten aan de weg staat toch echt een groot bord met Pinball Hall of Fame. We parkeren voor de deur en gaan naar binnen. Daar verschijnt ineens een enorme hal met berg aan flipperkasten waar je gek van wordt. Zodra je de deur open trekt hoor je het geflipper al. We wisselen wat briefjes om in muntjes en gaan aan de slag. We leven ons helemaal uit op de oude en nieuwe kasten. Na een uur is het wel genoeg en willen we de warmte weer in.
Op de strip halen we hetzelfde trucje uit op de Stratosphere tower als we deden op het Empire State Building in New York. We gaan vlak voor zonsondergang naar boven zodat we alles goed kunnen zien met licht en zien zo langzaam alle lampjes van Las Vegas aan gaan en of duidelijker worden. Aangezien in Vegas veel lampjes altijd aan zijn. Op de toren is het goed te zien hoe de helikopters allemaal dezelfde route vliegen van de tours richting Hoover dam en west Grand Canyon. We kijken tevens naar de dare devils die de vrije val, en de andere attracties boven op de toren met gegil volbrengen. Wij zijn daar niet van en genieten des te meer van het er naar kijken. We genieten nog even van het donker worden en de lampjes beneden op de strip.
We maken nog een ritje naar de Hoover dam en komen in de file terecht. Er wordt heel erg gecontroleerd. Er moet iets aan de hand zijn hier. Als we door rijden en bij de dam aankomen is er veel beveiliging aanwezig. We parkeren de auto in Arizona aan de overkant van de dam en gaan eens wat rondneuzen. We vragen een beveiliging medewerker wat er te doen is. Het blijkt dat de nieuwe brug vandaag officieel wordt geopend door ???. De naam zegt ons even niets of hebben het niet goed gehoord. Maar het is vast een bekend bestuurslid. Er komen wat belangrijk uitziende autos de brug op rijden en er komen belangrijk uitziende mensen uit. Het is vanaf de dam niet goed te zien wat er gebeurt. Het werd allemaal opgenomen en uitgezonden op tv. Maareh, wij waren er wel mooi bij.
Terug op de strip, lekker warm. Laten we even wat eten. Het voor vele wel bekende mexicaans restaurant Cabo Wabo aan de strip tussen Paris en Planet Hollywood, waar mensen zowat op de strip zitten en kunnen zien en gezien worden. Zo ook wij. We gaan lekker aan de bar zitten loeren naar de mensen die voorbij komen. We bestellen wat lekkers en krijgen ook wat tortilla chips vooraf.
Het is er lekker toeven. Heerlijk, mensen kijken. Kaptain Jack Sparrow, stond nog even foto's met voorbij gangers te maken.
Vanuit Las Vegas rijden we naar Page. Ook onderweg is het een prachtig uitzicht en vervelen we ons geen moment op deze rit.
Op het programma van Page staan uiteraard The Wave, maar ook lower antilope canyon en de toadstool hoodoo.
Aangekomen in Page. Hotelletje gevonden en maar weer even naar Denny's voor wat lekkers.
De volgende dag gaan we vroeg op pad om tickets te scoren voor The Wave. De bingo begint en we voegen ons samen met een ander stel. Zij winnen de tickets en wij kunnen dus ook mee. Kaartjes zijn altijd voor de volgende dag dus vandaag doen we de Buckskin Gulch. Deze Gulch begint bij hetzelfde punt als van The Wave. We volgende de rivierbedding en komen vanzelf in de gleuf die op sommige punten erg smal is. Het is een prachtige omgeving en we komen helemaal niemand tegen. Op een gegeven moment kom je uit op een splitsing van twee rivier gangen. Daar kun je een kant op kiezen en verder lopen. We gaan beide richtingen een stukje in en komen bij een kant al vast te zitten door water waarvan we niet kunnen zien hoe diep het is. We gaan via dezelfde weg weer terug naar de auto.
Smiddags gaan we kijken of we nog terecht kunnen bij de lower antilope canyon.
Er is niet heel veel te doen en er komt net een groep uit de canyon. We mogen met de volgende tour mee. Even wachten dus. Intussen komt er een tourguide aanlopen met een witte emmer. Hij heeft een spinnetje gevangen. Zie foto. Hij laat hem ook weer netjes gaan, maar vond het leuk om hem even te laten zien. We krijgen wat meer bezoek en vullen zo de tour op. We vertrekken naar het gat waar we in moeten duiken. We gaan een aantal tourguides met ons mee waarvan er 1 een deuntje op een fluitje fluit. Ongeveer gelijk aan de upper antilope canyon maar dan andersom. Hier is het smal van onder en breder van boven. Omdat het op sommige plekken te smal is hebben ze er trappen en opstapjes in gemaakt om zo door de canyon te kunnen lopen. Ze hebben direct contact met de upper canyon, mocht er regen komen. Op deze manier kunnen ze hier zorgen dat we op tijd uit de canyon zijn. Het schijnt er snel vol te lopen met water in zo'n geval. Het is een geweldige route door de canyon. Zeker een must om te doen.
Snel naar bed, dan is het vlugger morgen. Want The Wave staat op de planning. We rijden naar de House Rock Valley Road en gaan de onverharde weg op. We parkeren en schrijven ons in het logboek in. Dit is verplicht als je hier gaat wandelen. Zodat ze weten wie er wanneer in is gegaan en wanneer er weer uit. Zo kunnen ze op tijd een zoekactie beginnen als mensen verdwaald zijn. Er zijn in dit gebied al meerdere mensen overleden door te zijn verdwaald. Dat willen we natuurlijk niet. De foto tocht gaat beginnen. De route wordt nl aangeduid met een A4tje met daarop fotos en omschrijving hoe te lopen naar The Wave.
We lopen er ruim een uur op. Het is niet een hele moeilijke route. Er zit wel een stuk met mul zand tussen wat wel even pittig is. Onderweg is er niet veel schaduw en doen we rustig aan. En groeten de ratelslang die lekker ligt te zonnen. Hij ratelt niet en dus wij ook niet en lopen verder. Bij aankomst is het wederom genieten van het uitzicht. toch wel een van de mooiste plekjes op aarde denk ik. Er zijn nog wel een aantal andere mensen aanwezig. Er mogen hier maar 20 mensen per dag komen. Dit om het steen te beschermen van al te veel schade die het dan op zal lopen. Deze keer hebben we genoeg water bij en kunnen we rustig de terug weg in gaan zetten.
Na een paar dagen Page gaan we weer terug naar Las Vegas.
In Parijs op de Eiffel toren gestaan dus dat moeten we hier dan ook maar een keer doen. Een mooi uitzicht over de strip. We wachten even tot de fontein show van Bellagio gaat beginnen. Want vanaf hier zal dat ook wel een mooi gezicht zijn. Opeens komen er bootjes het water op en lijken wel iets te moeten maken. We wachten nog wel even wat langer. Na een tijdje gaan de bootjes weg, ok nog even wachten. Er volgen wat testen met sommige spuiters en daarmee lijkt het gedaan. Nog even wachten nog. En ja hoor het wachten wordt beloond. Een mooie show vanaf boven. Muziek is bijna niet te horen. Maar het blijft mooi.