New-York en Florida

Het is 2004 en we maken ons op voor onze eerste reis over de grote plas. Eerst een paar dagen New-York en dan doorvliegen naar Miami. Via ons reisbureau alles vooraf geboekt: vluchten, hotels en huur auto.

Ons Hotel in New-York is het Holliday inn. Nog wat onwennig aan het fooi geven en hoe dat allemaal werkt komen we aan in ons hotel. Hmm wel erg luxe voor ons doen. Onze koffers worden naar boven gebracht en weer staat er een op fooi te wachten. 

Een rondje om het hotel gelopen om eens de sfeer van New-York te proeven. De volgende dag maar de hop on hop of bus gepakt. Waar zullen we eens of hoppen? Ground Zero uiteraard! 

Nog maar een paar jaar geleden gebeurt en nu nog steeds een groot gat.

Het puin is weg en de opbouw en herstel is in gang. Overal beveiliging te zien. En een plekje ingericht als memoriam voor alle mensen en hulpverleners die zijn omgekomen tijdens de ramp. 

In de big apple hebben we een afspraak gemaakt met een big apple greeter. Dit is een groep mensen die het leuk vindt om mensen rond te leiden in hun stad. Het is een gratis dienst. Hij, Richard, spreekt af om in onze hotel lobby af te spreken. Hij vraagt ons wat we willen zien, maar laten het geheel aan hem over. Het enige dat we meegeven is dat we plekjes willen zien waar normaal gesproken de toerist niet zo snel zal komen. We komen door China Town, Little Italy en in het park bij de Hudson rivier. Als afsluiter raad hij ons aan om met de Staten Island ferry mee te gaan. Deze is gratis en je komt dan langs het vrijheidsbeeld. Aan de overkant stap je meteen over op de ferry die weer terug gaat naar Manhattan en je komt nogmaals langs het vrijheidsbeeld. Zo gezegd, zo gedaan. Als we er langs varen valt ons op dat heel dat beeld helemaal niet eens zo groot is. De sokkel is bijna net zo groot. Ivm de 9/11 terreur dreiging is het vrijheidsbeeld gesloten. Je kan nog wel op het eiland komen. Dus dichterbij dan dit zijn we niet geweest. Op naar het Empire State Building.

Nog even langs een Magic shop voor wat goocheltrucs. Daar nog een Nederlander tegengekomen die niet ophield met praten. ;)

Hij liep weer met ons naar beneden en toen we buiten stonden nog even gevraagd welke kant we op moesten voor het ESB. Door alle hoge gebouwen waar tussen je loopt is een richting gevoel erg lastig. Hij kijkt ons nog een keer aan met een blik van "Serieus?". We kijken een keer omhoog, blijken we er zowat naast te staan. Op naar binnen. Onder weg wordt je aangesproken of je kaartjes wil kopen voor het ESB. Maar zo sceptisch als we zijn denken we dat het illegale nep kaarten zijn. Voor ons toch al niet belangrijk aangezien ik onze kaarten online al gekocht had. We hadden het zo uitgedacht om voor zonsondergang naar boven te gaan om zo het uitzicht te zien met licht en daarna de zonsondergang te zien vanaf boven tot het helemaal donker was. Dit was een hele super ervaring. Heel langzaam zie je alle lichtjes van de stad aangaan. 

Vanuit ons hotel in New-York horen we van een orkaan die net geweest was in Florida (Charlie), maar ook van een orkaan die gaat komen (Francis). 

Op de tv worden maatregelen genomen om Miami te evacueren. Hmm, dat is onze volgende bestemming, wat nu? Via via horen we dat onze vlucht gewoon doorgaat. Ok laten we dat dan maar geloven. Op naar het vliegveld. Vlucht verloopt volgens plan. Nog even de huur auto ophalen en dan op naar ons eerste hotel op South beach. Vlakbij het vliegveld even een hapje genomen en daar gevraagd welke kant south beach op was. Deze aardige mensen vertellen ons dat het beter is niet die kant op te gaan ivm de orkaan. Maarja onze vouchers voor onze hotels en uitjes die via het reisbureau geregeld waren moesten we in ons eerste hotel ophalen. Dus we moesten wel die kant op. Onderweg is onze weg geheel leeg terwijl op de andere weghelft een drukte is van vluchtende mensen. Eenmaal aangekomen op south beach komt het toch wel erg dichtbij. Alle winkels, restaurants en woningen worden dicht getimmerd en zijn verlaten. Bij aankomst in ons hotel krijgen we te horen dat ze gaan sluiten en je er dus niet kunt verblijven. Wel kan ze ons onze vouchers geven en een officiële brief van de politie dat iedereen verplicht het gebied moet verlaten of een schuilplaats in moet, zoals gymzalen en kelders. Een beetje overdonderd denken we na over wat we nu toch moesten doen. Laten we even bellen met de nood hulp van onze reisorganisatie. Ivm tijdsverschil heb ik het idee dat we iemand wakker bellen. Wij het verhaal vertellen en al kijkend op een landkaart die in de lobby hing verteld dat we evt wel naar de andere kant van Florida konden rijden. En een aantal plaatsen opgenoemd die ik zo op de kaart zag staan. Zij zouden gaan kijken of ze nog ergens een hotel kon regelen. Nog geen 10 minuten later belde ze al op dat ze maximaal 1 nacht in een hotel heeft kunnen regelen in Naples.

Wij op naar Naples, na een vlucht en ritje, nu nog maar eens 3 uur in de auto.

Het weer is gewoon lekker met een klein windje. Nog geen spoor van een orkaan te zien. Bij het hotel aangekomen ingecheckt en gevraagd of er nog plek is voor een tweede nacht. Ja hoor, werd er verteld. Het hotel dat op het strand stond had een mooi uitzicht op de golf van Mexico. Wat normaal een redelijk vlakke golfslag had, werd met de dag heviger en hoger. Op tv werd gewaarschuwd voor plunderaars en geadviseerd om niet te gaan rijden ivm vallende stroom kabels en stoplichten etc. De eerste dagen was het gewoon nog lekker weer, maar aangezien de benzine stations niet meer werden bijgevuld en ze dus allemaal al leeg waren was het niet verstandig om rond te gaan rijden. In de 4 nachten dat we daar "vast" zaten werden de golven hoger en hoger tot het zelfs het hele strand onder water zetten en het water over de parkeer plaats ging. 

Je zag de wolken om je heen draaien, wat betekende dat we op dat moment in de draaikolk zaten van de orkaan. Heel apart om te zien en meemaken.  Sommige gekken gingen nog zelfs met een surfplank de zee op. Je kon bijna zelf als een vlag aan een boom hangen zo hard dat het waaide op een gegeven moment. Aangezien het hotel op het strand staat en dus gewend is dat men zich daar vermaakt, was er in het hotel totaal niks qua entertainment te doen. Elke dag hebben we weer een dag bijgeboekt tot de orkaan over was. Toen maar eens met ons reisbureau in Nederland gebeld, met hoe het nu zat met alle hotels en attracties die we nu gemist hadden en hoe nu verder met onze rondreis.

Er werd ons verteld dat we de route nu het best kunnen vervolgen vanaf de plaats waar we in onze originele route op dit moment zouden zijn. Dat was Orlando. Op naar Orlando. 

Aangekomen in ons hotel en op weg naar de pretparken. Op het plan staan een aantal parken. Wij kaartjes geregeld voor alle parken. Door een time share praatje aan te horen kregen we 50% korting op alle kaarten. Uiteraard gaan wij geen time sharing doen en dus na het praatje bedankt voor de moeite en de kaartjes aangenomen. Na de orkaan waren alle mensen in Florida nog een beetje ontdaan en daardoor was er in de net weer geopende pretparken zo goed als niemand aanwezig. Overal konden we zo doorlopen en in een halve dag alle attracties gedaan die we willen. Tja, wat nu. Dan gaan we maar naar het volgende park. Zo hebben we 4 parken in twee dagen kunnen doen.

Wat gebeurt er nu weer. Er komt een tweede orkaan aan. (Ivan) Hierdoor zijn we genoodzaakt om weer te evacueren. Dit keer juist richting Miami. Door de orkaanen hebben we Kennedy Space Centre, Daytona, Everglades en de Keys gemist. We zijn dus op weg naar Miami. Aangezien we de Keys hebben gemist proberen we hier 1 dag voor te nemen om naar Key West te rijden. 4 uur heen en 4 uur terug. Maar wel de 7 miles brug over geweest en op Key West de zonsondergang gezien. Een must om dit vanaf Mallory Square te doen terwijl de straat artiesten hun ding doen. 's Avonds laat terug, beetje riskant met alle verhalen van criminele buurten. Maar uiteindelijk veilig aangekomen in ons hotel in South Beach.